วัดพระแก้ว จังหวัดเชียงราย เป็นวัดอารามหลวงชั้นตรี ตั้งอยู่ที่ถนนไตรรัตน์ ในเขตเทศบาลนครเชียงราย แต่เดิมมีชื่อว่า วัดป่าเยี้ย เยี้ยแปลว่า

ไม้ไผ่ เดิมบริเวณที่ตั้งวัดเป็นป่าไม้ไผ่ จึงตั้งชื่อตามที่มา ตามประวัติกล่าวว่าเจ้ามหาพรหมผู้ครองเมืองเชียงราย เป็นผู้อัญเชิญพระแก้วมรกตมาจาก

เมืองกำแพงเพชร ในช่วงเวลานั้น สถานการณ์บ้านเมืองไม่ค่อยจะสู้ดีนัก จึงได้พอกปูนทับพระแก้วมรกต แล้วนำไปบรรจุไว้ในเจดีย์วัดป่าเยี้ย อีก 45 ปี เกิดฟ้าผ่าที่องค์เจดีย์ พบพระพุทธรูปลงรักปิดทององค์หนึ่ง ตกมาจากเจดีย์ จึงได้อัญเชิญไปไว้ในวิหารหลวง

ได้ 2 เดือนต่อมา ปูนในบริเวณพระนาสิก ( จมูก ) กระเทาะออกจึงเห็นเป็นแก้วสีเขียว เจ้าอาวาสได้กระเทาะปูนออก จึงปรากฎเป็นพระแก้วสีเขียวทั้งองค์  ในช่วงเวลานั้นเชียงรายอยู่ภายใต้การปกครองของเชียงใหม่ ในสมัยพระเจ้าสามฝั่งแกน เมื่อทราบข่าวจึงได้อัญเชิญพระแก้วมรกตไปเมืองเชียงใหม่ รวมระยะเวลาที่พระแก้วมรกตประดิษฐานอยู่ที่เชียงรายเป็นเวลา 45 ปี วัดป่าเยี้ยที่ประดิษฐานพระแก้วมรกต   จึงถูกเรียกต่อๆกันมาว่า วัดพระแก้ว 

	พระพุทธรูปหยกองค์นี้สร้างพร้อมกับพระหยกเชียงราย ทำด้วยหยกจากแระเทศแคนาดา แกะสลักโดยช่างปักกิ่ง ประเทศจีน